در گذشته، برای ترمیم دندان های خلفی از آلیاژهای آمالگام استفاده می‌شد. اما با پیشرفت علم مواد دندانپزشکی، کامپوزیت‌ها به دلیل ویژگی‌های فیزیکی و مکانیکی مطلوب، همراه با زیبایی بیشتر، جایگزین آمالگام شده‌اند. این تغییر نه‌تنها از نظر عملکردی مؤثر بوده، بلکه به دلیل رنگ طبیعی کامپوزیت، رضایت بیماران را نیز افزایش داده است.
کامپوزیت نوعی ماده ترمیمی است که از ترکیب رزین پلاستیکی و فیلرهای خاص ساخته شده است. این ماده به دلیل قابلیت چسبندگی بالا به ساختار دندان، در درمان پوسیدگی، کاهش حساسیت دندانی و حتی بهبود ظاهر دندان‌ها کاربرد دارد.
در ترمیم‌های آمالگام، برای ایجاد گیر مکانیکی، نیاز به تراشیدن بخش زیادی از دندان است که این کار ممکن است باعث تضعیف ساختار دندان و افزایش حساسیت پس از ترمیم شود. اما در روش کامپوزیتی، این مشکل کاهش یافته است؛ زیرا کامپوزیت به بافت دندانی متصل شده و به تقویت ساختار دندان کمک می‌کند. همچنین، این روش میزان حساسیت پس از درمان را کاهش می‌دهد.
پس از قرار دادن کامپوزیت بر روی دندان، با استفاده از نور آبی دستگاه Light Cure، ماده کامپوزیتی به‌سرعت سخت می‌شود. این فرایند در یک جلسه انجام شده و نیازی به مراجعات متعدد ندارد.
دندان‌های پوسیده بخشی از ساختار خود را از دست داده‌اند. از آنجایی که کامپوزیت مستقیماً به بافت دندان می‌چسبد، به تقویت و استحکام بیشتر آن کمک می‌کند.
حساسیت دندان در اثر از دست رفتن مینای محافظ ایجاد می‌شود و می‌تواند مصرف غذاها و نوشیدنی‌های سرد یا گرم را دشوار کند. کامپوزیت با ایجاد یک لایه محافظ و پیوند قوی با دندان، به کاهش این حساسیت کمک می‌کند. هرچند ممکن است برخی از بیماران پس از انجام ترمیم، حساسیت خفیفی را تجربه کنند، اما این مشکل به‌مرور زمان کاهش می‌یابد.
ممکن است ترمیم‌های کامپوزیتی در اثر سایش یا ضربه دچار آسیب شوند. خبر خوب این است که این نوع ترمیم‌ها به‌راحتی قابل تعمیر هستند. دندانپزشک ناحیه آسیب‌دیده را تمیز کرده و یک لایه جدید از کامپوزیت روی آن اعمال می‌کند. این فرآیند معمولاً از نظر هزینه‌ای به‌صرفه‌تر از جایگزینی کامل ترمیم است.
طول عمر ترمیم‌های کامپوزیتی همواره موردبحث بوده است. مطالعات نشان می‌دهند که این ترمیم‌ها به‌طور میانگین ۷ سال دوام دارند. اما با رعایت بهداشت دهان و دندان، مسواک زدن، نخ دندان کشیدن و معاینات منظم دندانپزشکی، می‌توان طول عمر آن‌ها را افزایش داد.
شاید این جمله را زیاد شنیده باشید: “آمالگام دوام بیشتری نسبت به کامپوزیت دارد!” اما آیا واقعاً این‌طور است؟
واقعیت این است که در صورتی که ترمیم‌های کامپوزیتی، به‌ویژه در دندان‌های خلفی، بدون استفاده از رابردم انجام شوند، احتمال شکست درمان و بازگشت پوسیدگی بسیار زیاد است. رابردم وسیله‌ای است که مانع از ورود بزاق و خون به ناحیه ترمیم شده می‌شود. در صورتی که دندانپزشک از این ابزار استفاده نکند، احتمال نفوذ آلودگی به ترمیم و در نتیجه کاهش دوام آن افزایش می‌یابد.
در برخی موارد، دندانپزشکان به دلیل عدم مهارت کافی یا نبود امکانات مناسب، از رابردم استفاده نمی‌کنند. در چنین شرایطی، ترمیم کامپوزیتی برای دندان‌های خلفی توصیه نمی‌شود و بهتر است از ترمیم آمالگام استفاده شود.
اما اگر ایزولاسیون کامل با رابردم انجام شود، نتایجی شگفت‌انگیز از نظر دوام، کیفیت و زیبایی حاصل خواهد شد.
در مطب تخصصی دکتر نامور، ترمیم‌های کامپوزیتی با بالاترین کیفیت و با استفاده از ایزولاسیون کامل با رابردم انجام می‌شوند. این روش علاوه بر افزایش دوام ترمیم، از بروز عوارض احتمالی نیز جلوگیری می‌کند.
